Er was eens....

Storytelling hoort bij ons

Storytelling is natuurlijk niets nieuws. Al zo lang als we onze wilde haren verloren hebben, vertellen we aan elkaar wat we meegemaakt hebben en wat we van anderen horen. We delen verhalen, geven ze door op ons nageslacht, die ze weer naar de volgende generatie meenemen en het oorspronkelijke verhaal zo eeuwenlang levend houden. Niemand zal het ontkennen: verhalen zijn leuk. Dé nummer één vorm van vermaak. Dat zijn ze altijd geweest en zullen ze ook altijd blijven. Heel vroeger genoten we samen rondom het kampvuur van een spannende vertelling, toen op straat en in theaterzalen, later op televisie en nu ontkomen we er niet meer aan wanneer we de social-mediakanalen afstruinen op zoek naar onze dagelijkse dosis fun.

Alsof je er zelf bij was …

Daarnaast kennen verhalen nog een kracht die wellicht iets minder voor de hand ligt, maar waarvan de impact nóg groter is. Verhalen spreken de verbeelding aan. Zó sterk dat we een verhaal van een ander ervaren alsof we zelf de hoofdrol spelen tijdens de vertelde gebeurtenis. Handig! Want door de emotie te voelen die de verteller ervoer, hoeven we zelf niet opnieuw een afweging te maken wanneer we ons in dezelfde situatie bevinden. Onze hersenen houden ons letterlijk een spiegel voor wanneer we een verhaal horen en associëren dit met onze eigen ervaringen.